Deutsch-Arabisch
    Substantiv
    ein Einheimischer [pl. Einheimischer]
    ابن البلد
    der Einheimische
    أبن البلد
    der Landsmann
    ابن البلد
    relevante Treffer
    der Cousin (n.)
    ابن العم
    Ibn {Arabisch, Sohn von}
    اِبْن
    der Sprössling (n.) , [pl. Sprösslinge]
    اِبْنٌ [ج. أبناء]
    der Gottessohn (n.) , {Relig.}
    ابن الله {دين}
    der Vetter (n.) , [pl. Vetter]
    ابن العمَ
    der Neffe (n.) , [pl. Neffen]
    ابن الأخ
    der Sohn (n.) , [pl. Söhne] , {Familie}
    اِبْنٌ [ج. أبناء]
    jüngster Sohn
    الابن الأصغر
    Wie der Vater, so der Sohn.
    ابن الوزّ عوّام. {مثل مصري}
    mein Neffe
    ابن أخي
    Wie der Herr, so's Gescherr.
    ابن الوزّ عوّام. {مثل مصري}
    das Sandwichkind (n.)
    الابن الأوسط
    der Stiefsohn (n.)
    أبن الزوجة
    der Stiefsohn (n.)
    ابن الزوج
    der Spaßvogel (n.)
    ابن نُكْتَه
    der Schützling (n.)
    اِبْنٌ بِالتَّرْبِيَة
    Er ist aus gutem Haus.
    هو ابن ناس. {تعبير مصري}
    Der Apfel fällt nicht weit vom Stamm.
    ابن الوزّ عوّام. {مثل مصري}
    der Sohn der Braut
    ابن العروس
    der Mensch (n.) , [pl. Menschen]
    ابن آدم
    Averroës {Person.}
    ابن رشد {أسم شخص}
    Avicenna {Person.}
    ابن سينا {أسم شخص}
    der Marder (n.)
    ابن عرس {فصيلة}
    das Patenkind (n.)
    ابن روحي
    Alhazen {Mathematiker}, {,hist.}
    ابن الهيثم {عامة،تاريخ}
    das Frettchen (n.) , {Zoo}
    ابن مقرض {عالم الحيوان}
    der Satansbraten (n.)
    ابن الأبالسة