Deutsch-Arabisch
    Substantiv
    der Gottessohn (n.) , {Relig.}
    ابن الله {دين}
    relevante Treffer
    der Sohn (n.) , [pl. Söhne] , {Familie}
    اِبْنٌ [ج. أبناء]
    der Cousin (n.)
    ابن العم
    Ibn {Arabisch, Sohn von}
    اِبْن
    der Neffe (n.) , [pl. Neffen]
    ابن الأخ
    der Vetter (n.) , [pl. Vetter]
    ابن العمَ
    der Sprössling (n.) , [pl. Sprösslinge]
    اِبْنٌ [ج. أبناء]
    der Hurensohn (n.)
    ابن قحبة
    der Hurensohn (n.) , vul.
    ابن الساقطة
    der Rumtreiber (n.) , umgang.
    ابن شوارع {شوارعي}
    der Menschensohn (n.)
    ابن الإنسان {لقب}
    der Satansbraten (n.)
    ابن الأبالسة
    der Miesepeter (n.) , umgang.
    ابن الكئيبة {مصر}
    das Dreckschwein (n.) , vul.
    ابن حرام
    ein leibliches Kind
    ابن عصب
    der Nuttensohn (n.)
    ابن عاهرة
    der Iltis (n.) , {Zoo}
    ابن عرس {عالم الحيوان}
    der Hurensohn (n.)
    ابن شرموطة
    Sohn eines Hundes vul.
    ابن كلب
    das Kuckuckskind (n.)
    ابن الوقواق
    der Königssohn (n.)
    ابن الملك
    der Bastard (n.)
    ابن زنا
    ein eheliches Kind (n.) , {Recht}
    ابن شرعي {قانون}
    der Landsmann (n.)
    ابن البلد
    der Hurensohn (n.)
    ابن الحرام
    der Millionärssohn (n.)
    ابن المليونير
    das Muttersöhnchen (n.)
    ابن والدته
    der Sohn der Braut
    ابن العروس
    Er ist aus gutem Haus.
    هو ابن ناس. {تعبير مصري}
    Der Apfel fällt nicht weit vom Stamm.
    ابن الوزّ عوّام. {مثل مصري}