Deutsch-Arabisch
    Substantiv
    der Adelstitel (n.)
    لقب نبيل
    relevante Treffer
    erhaben (adj.) , [erhabener ; am erhabensten ]
    نَبِيلٌ
    nobel (adj.) , [nobler ; am nobelsten ]
    نَبِيلٌ
    der Adlige (n.) , {hist.}
    نَبِيلٌ [ج. نبلاء] ، {تاريخ}
    vornehm (adj.) , [vornehmer ; am vornehmsten ]
    نَبِيلٌ
    der Adelige (n.)
    نَبِيلٌ [ج. نبلاء]
    hehr (adj.)
    نَبِيل
    der Edelmann (n.)
    نَبِيلٌ
    edel (adj.) , [edler ; am edelsten ]
    نَبِيلٌ
    edelmütig (adj.)
    نَبِيلٌ
    adlig (adj.) , [adliger ; am adligsten ]
    نَبِيلٌ
    adelig (adj.) , [adeliger ; am adeligsten ]
    نَبِيلٌ
    ein edles Ziel
    هدف نبيل
    das Edelgas (n.) , [pl. Edelgase]
    غاز نبيل
    Edler Wilder
    الهمجي النبيل
    der Peer (n.) , {hist.}
    نبيل المملكة {تاريخ}
    die Edelgasregel (n.)
    قاعدة الغاز النبيل
    der Edelbratscher (n.)
    عازف الكمان النبيل
    das Metalledelgasschweißen (n.) , {tech.}
    لحام المعادن بالغاز النبيل {تقنية}
    die Anrede (n.) , [pl. Anreden]
    لَقَبٌ [ج. ألقاب]
    das Appellativ (n.)
    لَقَبٌ
    der Beiname (n.) , [pl. Beinamen]
    لَقَبٌ [ج. ألقاب]
    der Scherzname (n.)
    لَقَبٌ
    der Familienname (n.) , [pl. Familiennamen]
    اللقب أو الجد {مصر}
    der Titel (n.) , [pl. Titel]
    لَقَبٌ [ج. ألقاب]
    der Spitzname (n.) , {account.}
    لَقَبٌ {محاسبة}
    der Familienname (n.) , [pl. Familiennamen]
    لَقَبٌ
    benennen (v.) , {benannte ; benannt}
    لَقَّبَ
    titulieren (v.) , {titulierte ; tituliert}
    لَقَّبَ
    der Rat (n.) , [pl. Räte]
    لَقَبٌ