Deutsch-Arabisch
    Substantiv
    politische Gegner (n.) , Pl., {Pol}
    معارضين سياسيين {سياسة}
    relevante Treffer
    der Gegner (n.) , [pl. Gegner]
    خَصْمٌ [ج. خصوم]
    der Gegner (n.) , [pl. Gegner] , {Recht}
    ضِدٌّ {تونس}، {قانون}
    der Gegner (n.) , [pl. Gegner]
    عَدُوٌّ [ج. أعداء]
    der Gegner (n.) , [pl. Gegner]
    مُنَازِعٌ [ج. منازعين]
    der Gegner (n.) , [pl. Gegner]
    غَرِيم
    der Gegner (n.) , [pl. Gegner]
    مُعارِضٌ [ج. معارضين]
    die Gegner (n.) , [pl. Gegner] , Pl.
    خصوم
    der Gegner (n.) , [pl. Gegner] , {Sport}
    مُنَافِسٌ {رياضة}
    der Regime-Gegner (n.) , {Pol}
    معارض النظام [ج. معارضو النظام] ، {سياسة}
    der Regime-Gegner (n.) , {Pol}
    معارضة النظام [ج. معارضات النظام] ، {سياسة}
    Befürworter als auch Gegner
    مؤيد ومعارض
    den Gegner hinhalten, bis Verstärkung eintrifft. {mil.}
    قاوم العدو لحين وصول تعزيزات. {جيش}
    politische Prioritäten Pl.
    الأولويات السياسية
    die politische Rechte
    يمين سياسي
    die politische Kontrolle
    الرقابة السياسية
    die politische Geografie (n.) , {Bildung}
    الجغرافيا السياسية {تعليم}
    die politische Sicherheit (n.)
    الأمن السياسي
    politische Heuchelei
    نفاق سياسي
    politische Entscheidungen (n.) , Pl.
    قرارات سياسية
    die politische Aussage (n.)
    البيان السياسي
    die politische Terminologie
    المصطلحات السياسية
    die politische Bildung {Bildung}
    التعليم السياسي {تعليم}
    eine politische Abgrenzung {Pol}
    مراوغة سياسية {سياسة}
    politische Parteien Pl., {Pol}
    الأحزاب السياسية {سياسة}
    politische Maßnahmen Pl.
    تدابير السياسة العامة
    die politische Unzucht (n.) , {Pol}
    العهر السياسي {سياسة}
    die politische Untersuchung
    تحقيق سياسي
    eine politische Konferenz
    مؤتمر سياسي
    die politische Lage
    الحالة السياسية