Substantiv
ein Beamter [pl. Beamten]
ein Beamter [pl. Beamten] , {Recht}
إِطارٌ {المغرب}، {قانون}
ein Beamter [pl. Beamten]
relevante Treffer
ähnliche Treffer
ein Urkundsbeamter (n.) , [pl. Urkundsbeamter] , {Recht}
ein Urkundsbeamter (n.) , [pl. Urkundsbeamter] , {Recht}
كاتب الضبط للمحكمة {المغرب}، {قانون}
der Urkundsbeamter (n.) , [pl. Urkundsbeamter] , {Recht}
der Standesbeamter (n.) , {Med}
der Standesbeamter (n.) , {Med}
der Standesbeamter (n.) , {Recht}
ضابط مكتب الحالة المدنية {المغرب}، {قانون}
der Standesbeamter (n.) , [pl. Standesbeamte] , {verwaltung.}
ein Gerichtsbeamter (n.) , {Recht}
مُحْضَر [ج. محضرون] ، {قانون}
ein Gerichtsbeamter (n.) , {Recht}
محضر قضائي {قانون}
ein Gerichtsbeamter (n.) , {Recht}
der Grundbuchbeamter (n.) , {Recht}
حافظ الملكية العقارية {وثائق تونسية}، {قانون}
der Grundbuchbeamter (n.) , {Recht}