Deutsch-Arabisch
    Substantiv
    إِحْرَامٌ مص. أحْرَمَ أحْرَمَ   |  أحْرَامٌ مص. حَرِمَ حَرَمٌ   |  إحرام مصدر أحرمَ/ أحرمَ بـ/ أحرمَ عن أحرمَ   |  أحْرام جمع حَريم
    der Eintritt in den Weihezustand (n.) , {Relig.}
    إحرام {دين}
    Verb
    إِحْرَامٌ ربا. لازم. م. بحرف أَحْرَمَ
    verwehren {verwehrte ; verwehrt}
    حَرَّمَ
    aberkennen {erkannte ab / aberkannte ; aberkannt}, {Recht}
    حَرَمَ {قانون}
    absprechen {sprach ab / absprach ; abgesprochen}
    حَرَّمَ
    bannen {bannte ; gebannt}
    حَرَّمَ
    j-n um etw. bringen
    حَرَّمَ
    entziehen {entzog ; entzogen}
    حَرَمَ
    untersagen
    حَرَّمَ
    verbieten {verbot ; verboten}
    حَرَّمَ
    deprivieren {Med}
    حَرَّمَ {طب}
    tabuisieren
    حَرَّمَ
    in den Weihezustand eintreten {Relig.}
    أحْرَم {دين}
    jdm. etw. einstellen {aberkennen}
    حَرَم
    Substantiv
    إِحْرَامٌ مص. أحْرَمَ أحْرَمَ   |  أحْرَامٌ مص. حَرِمَ حَرَمٌ   |  إحرام مصدر أحرمَ/ أحرمَ بـ/ أحرمَ عن أحرمَ   |  أحْرام جمع حَريم
    das Heiligtum [pl. Heiligtümer]
    حَرَمٌ
    der Kirchenbann [pl. Kirchenbanne] , {hist.,Relig.}
    الْحَرَم {الكنسيَ}، {تاريخ،دين}
    der Harem
    حَرِيم
    al-Harâm {Arabisch}
    الْحرم
    das Allerheiligste {Relig.}
    الْحَرَم {دين}
    der Bann {Relig.}
    الْحَرم {الكنسي}، {دين}