Noun
branch [pl. branches]
فرع [ج. فُروع] ، {مِنْ شَجَرَةٍ أو نَبْتَةٍ}
branch [pl. branches]
branch [pl. branches] , {bot.}
غصن {نبات}
branch [pl. branches]
branch [pl. branches]
branch [pl. branches]
branch [pl. branches]
...
branch {econ.}
مَكْتَبٌ {اقتصاد}
Verb
to branch {out}, [ branched ; branched ]
to branch {out}, [ branched ; branched ]
to branch [ branched ; branched ]
to branch [ branched ; branched ]
related Results
branch office {econ.}
مكتب الفرع {اقتصاد}
موظفو الفرع {اقتصاد}
عاملو الفرع {اقتصاد}
توقع التفرع {كمبيوتر}
branch circuit {elect.}
دارة فرعية {كهرباء}
upper branch {surv.}
فرع علوي {مساحة}
شعبة فتوى {قانون}