Türkisch-Arabisch
    Adjektiv
    sebepsiz
    بلا سبب
    ...
    hiç yoktan
    بِلاَ سَبَب
    relevante Treffer
    sebepsiz (adj.)
    بلا سبب معروف
    ortam (n.)
    سبب
    hikmet
    سَبَب
    üretmek (v.)
    سبب
    medyum (n.)
    سبب
    sebebiyet vermek
    سَبَّبَ
    sebep
    سَببٌ {السبب الأول}
    yapmak (v.)
    سبب
    orta (n.)
    سبب
    neden (n.)
    سبب
    vesile (n.)
    سبب
    illet
    سَبَب
    bu nedenle
    بِهَذَا السَّبَب
    iptal sebebi
    سبب الإبطال
    dolayı
    سَبَب مِن كَذَا
    sebepsiz
    بِدُون سَبَبٍ
    şekli sebeb
    سبب صوري
    gereksiz yere
    بدُونَ سَبَب
    şüphesiz (adv.)
    بلا شك
    sevgisiz (adj.)
    بلا حب
    kuşkusuz (adv.)
    بلا شك
    deney (n.)
    بلا
    dışında (prep.)
    بلا
    doğruca
    بِلا َوَاسِطة
    direkt
    بلا َتَوَقُّف
    şartsız (adj.)
    بلا شروط
    ruhsatsız
    بِلاَ رًخْصَة
    avanta
    رَبْح بلاَ كَدّ