Substantiv
convict [pl. convicts]
convict [pl. convicts]
convict [pl. convicts]
convict {Recht}
إصلاحية {قانون}
...
convict Relig.
Verb
to convict {Recht}
جَرَّمَ {قانون}
to convict [ convicted ; convicted ] , {Recht}
أدان {قانون}
to convict {Recht}
حَكَمَ على {قانون}
to convict [ convicted ; convicted ]
ähnliche Treffer
convicts (n.) , [sing. a convict]
convicted (adj.) , {Recht}
مدان {قانون}
conviction (n.) , {Wirt}
دِين {اقتصاد}
conviction Relig.
conviction (n.) , [pl. convictions] , {Recht}
تجريم {قانون}
conviction (n.) , [pl. convictions]
conviction (n.) , [pl. convictions]
conviction (n.) , [pl. convictions]