Substantiv
شُبوب مصدر شبَّ شبَّ
der Ausbruch (n.) , [pl. Ausbrüche] , {Pol}
شُبوب {سياسة}
Verb
شُبُوبٌ ثلا. لازمتع شَبَّ   |  شبُوبٌ ثلا. لازم شَبَّ
aufwachsen {wuchs auf ; aufgewachsen}
heranwachsen {wuchs heran / heranwuchs ; herangewachsen}
lodern {loderte ; gelodert}
ausbrechen {brach aus / ausbrach ; ausgebrochen}
Substantiv
شُبوب مصدر شبَّ شبَّ
der Alaun {Chemie}
شَبّ {كمياء}