Adjektiv
legitim [legitimer ; am legitimsten ]
legitim [legitimer ; am legitimsten ] , {Recht}
شَرْعِيٌّ {قانون}
legitim [legitimer ; am legitimsten ]
legitim {Recht}
مُبَاح {قانون}
ähnliche Treffer
die Legitimation (n.) , [pl. Legitimationen] , {Recht}
حَقّ [ج. حقوق] ، {قانون}
die Legitimation (n.) , [pl. Legitimationen] , {Recht}
رُخْصة [ج. رخص] ، {قانون}
die Legitimation (n.) , [pl. Legitimationen]
تَرْخِيصٌ [ج. تراخيص]
die Legitimation (n.) , [pl. Legitimationen]
شَرْعيَّة [ج. شرعيات]
die Legitimität (n.) , [pl. Legitimitäten]
شَرْعيَّة [ج. شرعيات]
die Legitimität (n.) , [pl. Legitimitäten]
مَشْرُوعِيَّةٌ [ج. مشروعيات]
legitimieren (v.) , {legitimierte ; legitimiert}
legitimieren (v.) , {legitimierte ; legitimiert}
die Legitimation (n.) , [pl. Legitimationen] , {Recht}
شرعنة {قانون}
die Legitimation (n.) , {Recht}
die Legitimation (n.) , {Recht}
legitimieren (v.) , {Recht}
legitimieren (v.) , {Recht}
ein legitimer Vater {Recht}
أب شرعي {قانون}
die Legitimations-ID (n.) , {Comp}
die Legitimationskrise (n.) , form., Sing., {Recht,Pol}
أزمة شرعية {قانون،سياسة}
legitime Autorität (n.) , {Pol,Recht}
السلطة الشرعية {سياسة،قانون}
eine legitime Vaterschaft {Recht}
أبوة شرعية {قانون}