Deutsch-Arabisch
    Substantiv
    die Amtssprache [pl. Amtssprachen]
    لغة رسمية
    die Staatssprache [pl. Staatssprachen]
    اللغة الرسمية
    die Behördensprache {lang.}
    اللغة الرسمية {لغة}
    die Beamtensprache
    اللغة الرسمية
    die Formensprache
    اللغة الرسمية
    relevante Treffer
    die offizielle Schulsprache (n.) , {Bildung}
    اللغة الرسمية في المدرسة {تعليم}
    der Regiolekt (n.) , {lang.}
    مزيج من اللغة العامية واللغة الفصحة {لغة}
    die Transliteration (n.) , {Comp}
    كتابة لغة بحروف لغة أخرى {كمبيوتر}
    die Amtsautorität (n.)
    السلطة الرسمية
    die Formvorschriften (n.) , Pl.
    المتطلبات الرسمية
    formeller Brief
    رسالة رسمية
    ABl. {Amtsblatt}, abbr., {Recht}
    الجريدة الرسمية {قانون}
    die Staatsprüfungen (n.) , Pl., {Bildung}
    الامتحانات الرسمية {تعليم}
    die Formvorschriften (n.) , Pl.
    الاجراءات الرسمية
    offizielle Quellen Pl.
    المصادر الرسمية
    amtliche Statistik
    إحصائيات رسمية
    das Gesetzblatt (n.) , [pl. Gesetzblätter]
    جريدة رسميَة
    offiziell (adv.)
    بصورة رسميَة
    der Staatsakt (n.)
    مراسم رسمية
    formale Methode
    طريقة رسمية
    amtliche Beglaubigung {Recht}
    مصادَقة رسمية {قانون}
    die offizielle Korrespondenz
    مكاتبات رسمية
    die formale Gleichstellung
    المساواة الرسمية
    der Formalkram (n.) , umgang.
    الأشياء الرسمية
    offizielle Anlässe Pl.
    مناسبات رسمية
    ein offizielles Zertifikat
    شهادة رسمية
    die offizielle Währung
    العملة الرسمية
    förmliche Zustellungen (n.) , Pl., {Recht}
    التسليمات الرسمية {قانون}
    die Approbation (n.) , [pl. Approbationen]
    إجازة رسمية
    Gbl. {Gesetzblatt}, abbr., {Recht}
    الجريدة الرسمية {قانون}