Deutsch-Arabisch
    Substantiv
    ملائِكَة جمع مَلَك
    der König [pl. Könige]
    مَلِكٌ [ج. ملوك]
    die Habe
    مِلْك [ج. أملاك]
    das Gut [pl. Güter] , umgang.
    مَلِك
    der Monarch [pl. Monarchen]
    مَلِكٌ [ج. ملوك]
    der Engel [pl. Engel]
    مَلَك [ج. ملائكة]
    das Eigentum [pl. Eigentume [selten Pl.]] , {Recht}
    مَلِكٌ [ج. أملاك] ، {قانون}
    der Besitz
    مَلِكٌ [ج. أملاك]
    die Besitzung [pl. Besitzungen]
    مَلِكٌ [ج. أملاك]
    das Objekt [pl. Objekte]
    مِلْك
    die Liegenschaft [pl. Liegenschaften]
    مِلْك
    Verb
    haben {hatte ; gehabt}
    مَلَكَ
    besitzen {besaß ; besessen}
    مَلَكَ
    verschreiben {verschrieb ; verschrieben}, {Recht}
    مَلَّكَ {قانون}
    eignen
    مَلَكَ
    relevante Treffer
    der Glaube an die Engel {Relig.}
    الإيمان بالملائكة {دين}
    der Sturz der rebellierenden Engel
    سقوط الملائكة المتمردين {لوحة}