Türkisch-Arabisch
    Substantiv
    gerek
    ضرورة
    zaruret
    ضرورة {ج ضَرُورَات}
    zorunluluk
    ضرورة
    ihtiyaç
    ضرورة
    lüzum
    ضرورة
    gereksinim
    ضرورة
    icap
    ضرورة
    basın
    ضرورة
    talep
    ضرورة
    rağbet
    ضرورة
    istem
    ضرورة
    cendere
    ضرورة
    matbaa
    ضرورة
    ...
    gereklik
    ضَرُورَة
    icabında
    ضَرُورَة
    ihtiyacı olmak
    ضَرُورَة
    kaçınmak
    ضَرُورَة
    relevante Treffer
    zaruret halinde
    أثناء الضَّرُورَة