Deutsch-Arabisch
    Adjektiv
    begründet (adj.)
    مُبَرَّرٌ
    relevante Treffer
    rechtlich begründet {Recht}
    مبرر قانونيا {قانون}
    ähnliche Treffer
    unbegründet (adj.)
    غير مبرر
    unbegründet (adj.)
    بلا داع
    unbegründet (adj.)
    لا أصل له
    unbegründet (adj.)
    بَاطِلٌ
    unbegründet (adj.)
    وَاهٍ
    unbegründet (adj.)
    لاأساس له
    unbegründet (adj.)
    لا مُبَرِّرَ لَهُ
    wohlbegründet
    اساسا
    die Begründetheit (n.)
    التدليل
    die Begründetheit (n.) , {Recht}
    حَيْثِيَّة {قانون}
    ein begründeter Verdacht
    شك مبرر
    eine begründete Vermutung
    حدس مسبب
    begründete Härtefälle (n.) , Pl.
    حالات المشقة المبررة
    begründeter Tatverdacht (n.) , {Recht}
    اشتباه في ارتكاب جريمة له ما يبرره {قانون}
    ein begründeter Tatverdacht (n.) , {Recht}
    شبهة شرعية {قانون}
    begründete Furcht vor Verfolgung
    خوف مبرَّر من الاضطهاد