Verb
توَجُّعٌ خما. لازم، م. بحرف تَوَجَّعَ   |  أوْجَعَ المضارع المعلوم : هي تُوجِعُ   |  تَوَجَّعَ الأمر : أنت تَوَجَّعْ   |  وَجِعَ المضارع المعلوم : هي تَوْجَعُ
stöhnen (v.) , {stöhnte ; gestöhnt}
Noun
تَوَجُّعٌ مص. تَوَجَّعَ تَوَجَّعَ
der Schmerz [pl. Schmerzen]
وَجَعٌ [ج. أَوْجَاعٌ]
die Beschwerde [pl. Beschwerden] , {med.}
وَجَعٌ [ج. أَوْجَاعٌ] ، {طب}
das Weh [pl. Wehe]
وَجَعٌ [ج. أَوْجَاعٌ]
das Leiden [pl. Leiden]
وَجَعٌ [ج. أَوْجَاعٌ]
die Pein [pl. Peinen]
وَجَعٌ [ج. أَوْجَاعٌ]
Verb
توَجُّعٌ خما. لازم، م. بحرف تَوَجَّعَ   |  أوْجَعَ المضارع المعلوم : هي تُوجِعُ   |  تَوَجَّعَ الأمر : أنت تَوَجَّعْ   |  وَجِعَ المضارع المعلوم : هي تَوْجَعُ
schmerzen {schmerzte ; geschmerzt}
stöhnen {stöhnte ; gestöhnt}
quälen {quälte ; gequält}
schmerzen {med.}
related Results
similar Results