Noun
كُفْرَانٌ مص. كَفَرَ كَفَرَ   |  كُفْران مصدر كفَرَ كفَرَ
der Weiler [pl. Weiler]
die Ketzerei [pl. Ketzereien]
Verb
كُفْرَانٌ ثلا. لازم، م. بحرف كَفَرَ   |  كَفَّرَ الأمر المؤكد : أنتما كَفِّرَانِّ
كَفَرَ {يكفِّر}