Noun
تَنَاسُبٌ مص. تَنَاسَبَ   |  تناسُب مصدر تناسبَ
تَنَاسُبٌ [ج. تناسبات]
die Beziehung [pl. Beziehungen]
تَنَاسُبٌ [ج. تناسبات]
die Angemessenheit [pl. Angemessenheiten]
die Vereinbarkeit [pl. Vereinbarkeiten]
das Verhältnis [pl. Verhältnisse]
تَنَاسُبٌ [ج. تناسبات]
die Proportion [pl. Proportionen]
der Quotient {educ.}
تَنَاسُبٌ {تعليم}
die Proportionalität {math.}
تَنَاسُبٌ {رياضيات}
die Äquivalenz [pl. Äquivalenzen]