Noun
compound [pl. compounds] , {Relig.}
مركب {دين}
compound {Places}
مَجْمُوعَةُ {أبْنِيَةٍ, نَشَاطَاتٍ, مِهَنٍ إلخ}
compound [pl. compounds]
compound [pl. compounds]
compound [pl. compounds]
Adjektive
Verb
to compound {Chem.}
أَقَامَ {كمياء}
to compound {Chem.}
أَدْخَلَ {كمياء}
to compound {Chem.}
رَكَّبَ {كمياء}
to compound {Chem.}
جَمَعَ {كمياء}
to compound {Chem.}
ضَمَّ {كمياء}
to compound {Chem.}
أَلَّفَ {كمياء}
to compound {Chem.}
أَنْشَأَ {كمياء}
to compound {Droit}
استحضر {دَوَاءً إلخ}
to compound {a crime}
صالح على جرم {مُقَابِلَ مالٍ}
to compound {a dispute, conflict, controversy, etc.}