فعل
تَفَاخَرَ خما. لازم
prahlen {prahlte ; geprahlt}
...
تَفَاخَرَ {لكي يجذب الانتباه}
أسم
تَفَاخُرٌ مص. تَفَاخَرَ
نتائج ذات صلة
نتائج مشابهة
protzig (adj.) , [protziger ; am protzigsten ]
der Angeber (n.) , [pl. Angeber]