ich befuge du befugst, veraltet: du befugest er/sie/es befugt, veraltet: er/sie/es befuget wir befugen ihr befugt, veraltet: ihr befuget sie befugen
Präteritum
ich befugte, veraltet: ich befugete du befugtest, veraltet: du befugetest er/sie/es befugte, veraltet: er/sie/es befugete wir befugten, veraltet: wir befugeten ihr befugtet, veraltet: ihr befugetet sie befugten, veraltet: sie befugeten
Perfekt
ich habe befugt du hast befugt er/sie/es hat befugt wir haben befugt ihr habt befugt sie haben befugt
Plusquamperfekt
ich hatte befugt du hattest befugt er/sie/es hatte befugt wir hatten befugt ihr hattet befugt sie hatten befugt
Konjunktiv I
ich befuge du befugest er/sie/es befuge wir befugen ihr befuget sie befugen
Konjunktiv II
ich befugte, veraltet: ich befugete du befugtest, veraltet: du befugetest er/sie/es befugte, veraltet: er/sie/es befugete wir befugten, veraltet: wir befugeten ihr befugtet, veraltet: ihr befugetet sie befugten, veraltet: sie befugeten
Futur I
ich werde befugen du wirst befugen er/sie/es wird befugen wir werden befugen ihr werdet befugen sie werden befugen
Futur II
ich werde befugt haben du wirst befugt haben er/sie/es wird befugt haben wir werden befugt haben ihr werdet befugt haben sie werden befugt haben