Verb
knallen {knallte ; geknallt}
knallen {knallte ; geknallt}
knallen {knallte ; geknallt}
knallen {knallte ; geknallt}
Noun, masculine
den Knallen: Plural, Dativ von Knall   volle Deklination  
der Knall [pl. Knalle]
فَرْقَعَةٌ [ج. فرقعات]
der Knall [pl. Knalle]
طَرقَة [ج. طرق]
Résultats similaires
niederknallen (v.) , umgang., {familier}