allemand-arabe
    Noun
    der Identitätsnachweis
    إثبات الشخصية
    das Sichausweisen
    إثبات الشخصية
    der Identitätsnachweis form., Sing.
    إثبات شخصية
    Résultats connexes
    der Personalausweis (n.) , [pl. Personalausweise]
    بطاقة إثبات الشَخصية
    das Selbstbehauptungstraining (n.)
    تَدريب على إثبات الشّخصيّة
    der Nachweis (n.) , [pl. Nachweise]
    إِثْبَاتٌ
    die Bestätigung (n.) , [pl. Bestätigungen]
    إِثْبَاتٌ [ج. إثباتات]
    der Erweis (n.) , [pl. Erweise] , veraltet.
    إثبات
    die Bescheinigung (n.) , [pl. Bescheinigungen]
    إِثْبَاتٌ {أوراق}
    die Bejahung (n.) , [pl. Bejahungen]
    إِثْبَاتٌ
    die Eintragung (n.) , [pl. Eintragungen]
    إِثْبَاتٌ
    der Beweis (n.) , [pl. Beweise]
    إِثْبَاتٌ [ج. إثباتات]
    die Feststellung (n.) , [pl. Feststellungen]
    إِثْبَاتٌ
    die Verifizierung (n.) , [pl. Verifizierungen] , {Droit}
    إِثْبَاتٌ {قانون}
    die Beteuerung (n.)
    إثباتٌ
    die Evidenz (n.)
    إِثْبَاتٌ
    beweisbar (adj.)
    قابل للإثبات
    die Beweisbarkeit (n.)
    قابلية الإثبات
    nachweislich (adj.)
    قابل للإثبات
    die Beweisbarkeit (n.)
    إمكانية الإثبات
    der Impfnachweis (n.) , {Med.}
    إثبات التلقيح {طب}
    die Feststellung der Vaterschaft (n.) , {Droit}
    إثبات النسب {قانون}
    das Nachweisheft (n.)
    دفتر الإثبات
    der Tatbestand (n.) , {Droit}
    إثبات حالة {قانون}
    die Überführungsstücke (n.) , Pl., {Droit}
    أحراز الإثبات {قانون}
    die Formfreiheit (n.) , [pl. Formfreiheiten] , {Droit}
    حرية الإثبات {قانون}
    verifizierbar (adj.)
    قابل للإثبات
    überprüfbar (adj.)
    قابل للإثبات
    der Tätigkeitsnachweis (n.)
    إثبات العمل
    die Kontraposition (n.) , {math.}
    اثبات النقيض {رياضيات}