Noun, feminine
die Klingel [pl. Klingeln]
جَرَسٌ [ج. أجراس]
die Klingel [pl. Klingeln]
Verb
klingel: Präsens, 1. Person, Singular von klingeln   volle Konjugation  
klingeln {klingelte ; geklingelt}
klingeln {klingelte ; geklingelt}
Noun, neutral
das Klingeln {Auto.}
تَصْفِيقٌ {سيارات}
das Klingeln {comp.}
رَنينٌ {كمبيوتر}
related Results
similar Results
der Klingelton (n.) , {comp.}
نغمة الرنين {كمبيوتر}
die Klingeldauer (n.) , {comp.}
مدة الرنين {كمبيوتر}
die Klingeltöne (n.) , Pl.
der Klingelton-Editor (n.) , {comp.}