Noun
معايشُ مصدر ميميّ من عاشَ مَعِيشة   |  مُعايش صيغة فاعل عايشَ   |  مُعايَش صيغة مفعول عايشَ
das Leben [pl. Leben]
مَعِيشة [ج. معيشات]
der Lebensunterhalt [pl. Lebensunterhalte]
die Existenz [pl. Existenzen]
مَعِيشَة [ج. معيشات]
die Lebensart [pl. Lebensarten]
مَعِيشة [ج. معيشات]
die Lebenshaltung [pl. Lebenshaltungen]
مَعِيشة [ج. معيشات]