Noun
عِصْمَة مصدر اعتصمَ بـ/ اعتصمَ في وعصَمَ
die Tugend [pl. Tugenden]
عِصْمَةٌ [ج. عصم]
die Reinheit [pl. Reinheiten]
die Sündlosigkeit {relig.}
related Results
die Sündenlosigkeit (n.) , {,relig.}
die Sündlosigkeit (n.) , {relig.}
ein Urteil zur Scheidung (n.) , {law}
الحكم بفك العصمة الزوجية {وثائق تونسية}، {قانون}
similar Results