Noun
شَنَاعَةٌ مص. شَنَعَ شَنَعَ   |  شناعة مصدر شنُعَ شنُعَ
Verb
شَنَاعَةٌ ثلا. لازم شَنُعَ
anprangern {prangerte an / anprangerte ; angeprangert}
verunglimpfen {verunglimpfte ; verunglimpft}