Noun
أَنَفَة مصدر أنِفَ/ أنِفَ من أنِفَ
die Nase [pl. Nasen] , {ant.}
أنْف {تشريح}
die Nüster [pl. Nüstern]
أنْف {الحصان مثلا}
der Riecher umgang.
الْأنف [ج. أُنُوف]
das Näschen umgang.
أنف {أنوف}
Verb
أَنَفَةٌ ثلا. لازمتع. م. بحرف أَنِفَ