Deutsch-Arabisch
    Verb
    poche: Präsens, 1. Person, Singular von pochen   volle Konjugation  
    pochen
    نَبَضَ
    pochen
    وَجَفَ القَلْبُ
    pochen
    دَقّ القَلْبُ
    ähnliche Treffer
    die Epoche (n.) , [pl. Epochen]
    عَصْر [ج. عصور]
    die Epoche (n.) , [pl. Epochen]
    عَهْد [ج. عهود]
    die Epoche (n.) , [pl. Epochen]
    مَرحَلة [ج. مراحل]
    die Epoche (n.)
    فترة زمنية
    die Epoche (n.)
    حقبة
    pochend (adj.)
    خافِق
    pochend (adj.) , {Med}
    نابض {طب}
    pochend (adj.)
    واجِف
    die Zeitepoche (n.)
    فترة زمنية
    die Kunstepoche (n.)
    حقبة فنية
    die Kulturepoche (n.)
    العصر الثقافي
    die Literaturepoche (n.)
    الحقبة الأدبية
    die römische Epoche
    عهد الروم
    die Übergangsepoche (n.)
    فترة انتقالية
    die Entwicklungsepoche (n.)
    فترة التنمية
    die Abbasidische Epoche {hist.}
    العصر العباسي {تاريخ}