Substantiv, maskulin
der Jammer [pl. Jammer]
der Jammer [pl. Jammer]
der Jammer [pl. Jammer]
شَقَاءٌ [ج. شقاءات]
der Jammer [pl. Jammer]
حُزْنٌ [ج. أحزان]
der Jammer [pl. Jammer]
أَلَم [ج. آلام]
Verb
jammer: Präsens, 1. Person, Singular von jammern   volle Konjugation  
jammern {jammerte ; gejammert}
jammern {jammerte ; gejammert}
jammern {jammerte ; gejammert}
jammern {jammerte ; gejammert}
jammern {jammerte ; gejammert}
ähnliche Treffer
der Jammerlappen (n.) , umgang.
der Jammerlappen (n.) , umgang.