Verb
erben (v.)
وَرِثَ {يرث، إرثاً}
Substantiv, maskulin
die Erben: Plural von Erbe   volle Deklination  
der Erbe [pl. Erben]
وَريث [ج. ورثة]
das Erbe [pl. Erben] , {Recht}
مِيراث {قانون}
das Erbe [pl. Erben]
der Erbe [pl. Erben]
relevante Treffer
برفقة الضواري {تلفزيون}
ähnliche Treffer
werben (v.) , {warb ; geworben}
werben (v.) , {warb ; geworben}
das Werben (n.)
تَوَدُّدٌ [ج. توددات]
die Serben (n.) , Pl.
beerben (v.) , {beerbte ; beerbt}
sterben (v.) , {starb ; gestorben}
sterben (v.) , {starb ; gestorben}
sterben (v.) , {starb ; gestorben}
sterben (v.) , {starb ; gestorben}
sterben (v.) , {starb ; gestorben}
قَضَى {نَحْبَه}
erwerben (v.) , {erwarb ; erworben}, {Recht}
اِشْتَرَى {قانون}
erwerben (v.) , {erwarb ; erworben}, {Wirt}
اِقْتَنَى {اقتصاد}
erwerben (v.) , {erwarb ; erworben}, {Wirt}
تَمَلَّكَ {اقتصاد}
anwerben (v.) , {warb an / anwarb ; angeworben}
anwerben (v.) , {warb an / anwarb ; angeworben}, {Pol}
ضَمَّ {سياسة}
anwerben (v.) , {warb an / anwarb ; angeworben}
enterben (v.) , {enterbte ; enterbt}, {Recht}
erwerben (v.) , {erwarb ; erworben}