Substantiv
وريث صيغة فاعل ورِثَ
der Erbe [pl. Erben]
وَريث [ج. ورثة]
der Erbfolger {Recht}
وَريث {قانون}
relevante Treffer
der Thronfolger (n.) , {Pol}
وريث العرش {سياسة}
der Alleinerbe (n.) , {Recht}
die Erbeinsetzung (n.) , {Recht}
der Schlusserbe (n.) , {Recht}
ähnliche Treffer
die Vererbung (n.) , [pl. Vererbungen] , {Comp}
تَوْرِيث {كمبيوتر}
die Erbfolge (n.) , {Recht}
تَوْرِيث {قانون}
die Erbfolge (n.) , {Recht}
وَرِيثَة {قانون}
der Erbfall (n.) , {Recht}
تَوْرِيث {قانون}
die Erbin (n.)
der Vererbungsmodus (n.) , {Med}
die Vererbungsformen (n.) , Pl., {Med}
die Parentel (n.) , {,Recht}
قواعد التوريث {عامة،قانون}
vererbbar (adj.) , {Med}