Deutsch-Arabisch
    Substantiv
    der Sektenführer (n.)
    زعيم الطائفة
    relevante Treffer
    das Bekenntnis (n.) , [pl. Bekenntnisse]
    طائِفَةٌ [ج. طوائف]
    die Gruppe (n.) , [pl. Gruppen]
    طائِفَةٌ [ج. طوائف]
    das Religionsbekenntnis (n.)
    الطَّائِفَة
    die Innung (n.) , [pl. Innungen]
    طَائِفة [ج. طوائف]
    die Kaste (n.) , [pl. Kasten]
    طَائِفة [ج. طوائف]
    die Konfession (n.) , [pl. Konfessionen]
    طَائِفة [ج. طوائف]
    die Nationalität (n.) , [pl. Nationalitäten]
    طَائِفة
    Klasse {Biologie}, {Geografie}
    طائِفَةٌ {تصنيف}، {جغرافيا}
    die Religionsgemeinschaft (n.) , [pl. Religionsgemeinschaften]
    طَائِفة
    die Gemeinschaft (n.) , [pl. Gemeinschaften]
    طائِفَةٌ [ج. طوائف]
    die Gemeinde (n.) , [pl. Gemeinden]
    طائِفَةٌ [ج. طوائف]
    die Clique (n.) , [pl. Cliquen]
    طائِفَةٌ [ج. طوائف]
    die Sekte (n.) , [pl. Sekten]
    طائِفَةٌ [ج. طوائف]
    die Adventisten (n.) , Pl., {Relig.}
    طائفة السبتية {دين}
    die sunnitische Gemeinschaft
    الطائفة السنية
    die Glaubensgemeinde (n.) , {Relig.}
    طائفة دينية {دين}
    die Sektenangehörigen (n.) , Pl.
    أعضاء الطائفة
    die Glaubensgemeinschaft (n.) , [pl. Glaubensgemeinschaften]
    طائفة دينية
    die Sektenmilizen (n.) , Pl., {Pol}
    ميليشيات طائفة {سياسة}
    die Sekte (n.) , [pl. Sekten]
    طائفة دينيَة
    die Religionsgemeinschaft (n.) , [pl. Religionsgemeinschaften]
    طائفة دينية
    das Haupt (n.) , [pl. Häupter]
    زَعِيم [ج. زعماء]
    überlegen (adj.)
    زَعِيم
    der Rädelsführer (n.) , [pl. Rädelsführer]
    زَعِيم [ج. زعماء]
    der Anführer (n.) , [pl. Anführer] , {Pol}
    زَعِيم [ج. زعماء] ، {سياسة}
    der Führer (n.) , [pl. Führer] , {Pol}
    زَعِيم [ج. زعماء] ، {سياسة}
    der Chef (n.) , [pl. Chefs]
    زَعِيم [ج. زعماء]
    der Sektenbeauftragter (n.)
    ممثل شؤون الطائفة
    die Gemeinschaft der Kosovo-Albaner (n.)
    طائفة الألبان الكوسوفيين