Deutsch-Arabisch
    Substantiv
    der Gegenbefehl (n.) , [pl. Gegenbefehle]
    أَمْرٌ مُخالفٌ [ج. أوامر]
    relevante Treffer
    befehlswidrig (adj.) , {Pol}
    مخالف للأمر {سياسة}
    der Einwender (n.)
    مُخَالِف
    gegensätzlich (adj.) , [gegensätzlicher ; am gegensätzlichsten ]
    مُخَالِفٌ
    entgegengesetzt (adj.) , [entgegengesetzter ; am entgegengesetztesten ]
    مُخَالِفٌ
    der Abweichler (n.) , [pl. Abweichler]
    مُخَالِفٌ
    der Dissident (n.) , [pl. Dissidenten]
    مُخَالِفٌ
    adversativ (adj.)
    مُخَالِفٌ
    gegenteilig (adj.)
    مُخَالِفٌ
    wesensfremd (adj.)
    مُخَالِفٌ
    zweckwidrig (adj.)
    استعمال مخالف
    ungesetzlich (adj.) , {Recht}
    مخالف للقانون {قانون}
    absurd (adj.) , [absurder ; am absurdesten ]
    مخالف المنطق
    weisungswidrig (adj.) , {Recht}
    مخالف للتعليمات {قانون}
    der Querdenker (n.)
    مخالف الإجماع
    andersdenkend (adv.)
    مخالف في التفكير
    sittenwidrig (adj.)
    مخالف للآداب
    die Gegenmeinung (n.) , [pl. Gegenmeinungen]
    الرأي المخالف [ج. الآراء المخالفة]
    straffällig (adj.)
    مخالف للقانون
    vertragswidrig (adj.) , {Recht}
    مخالف للاتَفاق {قانون}
    sicherheitswidrig (adj.)
    مخالف للأمن
    die Hausbesetzung (n.)
    السكن المخالف
    vorschriftswidrig (adj.) , {Recht}
    مخالف للوائح {قانون}
    regelwidrig (adj.)
    مخالف للقاعدة
    widersinnig (adj.)
    مخالف للمنطق
    wahrheitswidrig (adj.)
    مخالفٌ للحقيقة
    deliktisch (adj.) , {Recht}
    مخالف للقانون {قانون}
    der Widersinn (n.)
    مخالف للمنطق
    verfassungswidrig (adj.) , [verfassungswidriger ; am verfassungswidrigsten ] , {Recht}
    مخالف للدستور {قانون}
    rechtswidrig (adj.) , [rechtswidriger ; am rechtswidrigsten ] , {Recht}
    مخالف للقانون {قانون}