ألماني-عربي
    أسم, مؤنث
      volle Deklination  
    die Gurgel [pl. Gurgeln]
    حُلْقوم
    die Gurgel [pl. Gurgeln]
    بُلْعوم
    فعل
    gurgel: Präsens, 1. Person, Singular von gurgeln   volle Konjugation  
    gurgeln {gurgelte ; gegurgelt}
    جَرْجَرَ
    gurgeln {gurgelte ; gegurgelt}
    تَغَرْغَرَ
    gurgeln {gurgelte ; gegurgelt}, {med.}
    غرغرة {طب}
    أسم, محايد
      volle Deklination  
    das Gurgeln {med.}
    مَضْمَضَةٌ {طب}
    نتائج ذات صلة
    jemandem an die Gurgel springen
    حانق على شخصٍ ما لدرجةٍ كبيرة تستدعي شتمه
    sich die Gurgel ölen (v.)
    يشربُ الكحول
    نتائج مشابهة
    das Gurgelwasser (n.) , {med.}
    الغَرْغَرَةِ {طب}
    das Gurgelmittel (n.) , {med.}
    غَرْغَرَة {طب}
    die Gurgellösung (n.) , {med.}
    الغَرْغَرَةِ {طب}