ألماني-عربي
    فعل
    تَوَسَّلَ خما. لازم، م. بحرف
    anflehen {flehte an / anflehte ; angefleht}
    تَوَسَّلَ
    flehen {flehte ; gefleht}
    تَوَسَّلَ
    beschwören {beschwor ; beschworen}
    تَوَسَّلَ
    appellieren
    تَوَسَّلَ
    beknien umgang., {ums.}
    تَوَسّل {عامية}
    betteln
    تَوَسَّلَ
    erflehen
    تَوَسَّلَ
    abbetteln
    توسل
    أسم
    تَوَسُّلٌ مص. تَوَسَّلَ   |  توسُّل مصدر توسَّلَ إلى/ توسَّلَ بـ
    die Bitte [pl. Bitten]
    تَوَسُّلٌ [ج. توسلات]
    die Anflehung
    تَوَسُّلٌ
    die Petition [pl. Petitionen]
    توسُّل
    die Unterschriftensammlung
    تَوَسُّلٌ
    die Mittlerschaft {relig.}
    تَوَسُّلٌ {دين}
    das Gesuch [pl. Gesuche]
    تَوَسُّل
    نتائج ذات صلة
    der Emotionsappell (n.)
    توسل بالعاطفة
    der Furchtappell (n.)
    توسل بالخوف
    das Argumentum ad populum {phil.}
    توسل بالأكثرية {فلسفة}
    das Argumentum ad verecundiam {phil.}
    توسل بالمرجعية {فلسفة}
    das Traditionsargument (n.) , {phil.}
    توسل بالتقاليد {فلسفة}
    نتائج مشابهة
    flehend (adj.)
    مُتَوَسِّلٌ
    flehentlich (adv.)
    بتوسل