Substantiv, feminin
die Spucke (n.) , [pl. Spucken]
بَصْقَة [ج. بصقات]
Verb
spucke: Präsens, 1. Person, Singular von spucken   volle Konjugation  
spucken {spuckte ; gespuckt}
spucken {spuckte ; gespuckt}
spucken {spuckte ; gespuckt}, {Med}
spucken {spuckte ; gespuckt}
spucken {spuckte ; gespuckt}