Deutsch-Arabisch
    Substantiv, feminin
      volle Deklination  
    die Flamme [pl. Flammen]
    لَهَبٌ
    die Flamme [pl. Flammen]
    شُعْلة [ج. شعل]
    die Flamme [pl. Flammen]
    لَهِيبٌ [ج. لهب]
    die Flamme [pl. Flammen]
    أَجِيج
    die Flamme [pl. Flammen] , {Natur}
    نَارٌ [ج. نِيرَانٌ]
    die Flamme
    وَهَج
    Verb
    flamme: Präsens, 1. Person, Singular von flammen   volle Konjugation  
    flammen {flammte ; geflammt}
    اِلْتَهَبَ
    flammen {flammte ; geflammt}
    تَأَجَّجَ
    flammen {flammte ; geflammt}
    تَوَهَّجَ
    flammen
    أجَّجَ
    relevante Treffer
    auf kleiner Flamme kochen
    طبخ على نار هادئة
    die offene Flamme (n.)
    لهب مكشوف
    Feuer und Flamme sein
    مُتَحَمِّسٌ لِلْغَايَةِ
    hohe Flamme (n.) , {tech.}
    لهب مرتفع {تقنية}
    niedrige Flamme (n.) , {tech.}
    لهب منخفض {تقنية}
    die hohe Flamme (n.)
    لهب عالٍ
    ähnliche Treffer
    flammend (adj.)
    مُتَوَهِّجٌ
    die Gasflamme (n.) , umgang.
    عين البوتجاز
    die Lötflamme (n.) , {Auto.}
    شعلة لحام السمكرة {سيارات}
    die Sparflamme (n.) , umgang.
    أقل طاقة ممكنة
    die Sparflamme (n.) , umgang.
    حالة التوفير
    die Sparflamme (n.) , umgang.
    حالة السكون
    die Sparflamme (n.) , umgang.
    نار هادئة
    die Sparflamme (n.)
    لهب منخفض
    die Stichflamme (n.)
    هبة من اللهب
    der Flammenbaum (n.) , {Geografie}
    بُونْسِيَانَا {جغرافيا}
    die Zündflamme (n.) , {tech.}
    لهب الإشعال {تقنية}
    der Flammenbrand (n.)
    حريق مُتقّد {مع لهب}
    die Flammenzunge (n.)
    لسان لهب
    die Kerzenflamme (n.)
    لهب شمعة