Deutsch-Arabisch
    Substantiv
    der Grabinhaber (n.)
    صاحب القبر
    relevante Treffer
    begraben (v.) , {begrub ; begraben}
    قَبَرَ
    die Gruft (n.) , [pl. Grüfte ; Gruften]
    قبْر [ج. قبور]
    das Grab (n.) , [pl. Gräber]
    قبْر [ج. قبور]
    der Zippus (n.)
    شاهد قبر
    das Grabkreuz (n.)
    صليب القبر
    das Palastgrab (n.) , {hist.}
    قبر القصر {تاريخ}
    die Grabesruhe (n.)
    راحة القبر
    das Fürstengrab (n.)
    قبر الحاكم
    in den letzten Zügen liegen umgang.
    رجله والقبر
    die Grabdecke (n.)
    غطاء القبر
    das Kenotaph (n.)
    القبر الأجوف
    der Grabschatz (n.)
    كنز القبر
    der Grabhügel (n.)
    غطاء القبر
    das Massengrab (n.) , [pl. die Massengräber]
    قبر جماعي [ج. مقابر جماعية]
    der Grabstein (n.)
    شاهد قبر
    der Gruftwächter (n.)
    حارس القبر
    das Grabmal des unbekannten Soldaten (n.)
    قبر الجندي المجهول
    der Grabfund (n.)
    عثور على قبر
    das Petrusgrab (n.) , {Relig.}
    قبر القديس بطرس {دين}
    der Ritterorden vom Heiligen Grab {hist.}
    وسام القبر المقدس {تاريخ}
    das Jesus-Grab (n.) , {Relig.}
    قبر يسوع المفقود {دين}
    der Grabspruch (n.)
    نقش تذكاري على القبر
    der Weggefährte (n.)
    صاحِب
    der Begleiter (n.) , [pl. Begleiter]
    صَاحِبٌ
    mitgehen (v.)
    صَاحَبَ
    der Freund (n.) , [pl. Freunde]
    صَاحِبٌ [ج. أصحاب]
    der Inhaber (n.) , [pl. Inhaber]
    صَاحِبٌ [ج. أصحاب]
    der Gefährte (n.) , [pl. Gefährten]
    صَاحِبٌ [ج. أصحاب]
    mit etw. einhergehen (v.)
    صَاحَبَ