Deutsch-Arabisch
    Substantiv
    unangenehme Angelegenheit (n.)
    أمر غير محمودٍ
    relevante Treffer
    gelobt (adj.)
    مَحْمُودٌ
    lobenswert (adj.) , [lobenswerter ; am lobenswertesten ]
    مَحْمُودٌ
    löblich (adj.)
    مَحْمُودٌ
    die Unannehmlichkeit (n.)
    أمر غير مريح
    die Unbeteiligte (n.) , Pl.
    غير معنيين بالأمر
    der Grenzwert der Nichtbetätigungs-Überstromstärke bei unsymmetrischen Lasten in einem Mehrphasen-Stromkreis (n.) , {elect.}
    القيمة الحدية للتيار غير الكافي للتشغيل في حالة حمل غير متزن في دارة متعددة الأطوار {كهرباء}
    verordnen (v.) , {verordnete ; verordnet}
    أَمَرَ
    das Gebot (n.) , [pl. Gebote]
    أَمْر [ج. أوامر]
    der Vorfall (n.) , [pl. Vorfälle]
    أَمْر [ج. أمور]
    verfügen (v.) , {verfügte ; verfügt}
    أَمَرَ
    die Angelegenheit (n.) , [pl. Angelegenheiten]
    أَمْر [ج. أوامر]
    das Dekret (n.) , {Recht}
    أمر {قانون}
    der Befehl an alle (n.) , {elect.}
    أمر بث {كهرباء}
    eine Sache (n.) , [pl. Sachen]
    أَمْر [ج. أمور]
    übergeordnet (adj.)
    آمِر
    der Erlass (n.) , [pl. Erlasse]
    أَمْر [ج. أوامر]
    die Vorschrift (n.) , [pl. Vorschriften]
    أَمْر [ج. أوامر]
    vorschreiben (v.) , {schrieb vor / vorschrieb ; vorgeschrieben}
    أَمَرَ
    gebieten (v.) , {gebot ; geboten}
    أَمَرَ
    die Gottessache (n.)
    أمر الله
    imperativ (adj.)
    آمِر
    kommandieren (v.) , {kommandierte ; kommandiert}
    أَمَرَ
    das Kommando (n.) , [pl. Kommandos ; Kommanden [österr.]] , {Pol}
    أَمْر [ج. أوامر] ، {سياسة}
    die Affaire (n.)
    أَمْر [ج. أوامر]
    befehligen (v.) , {Schiff}
    أَمَرَ
    die Frage (n.) , [pl. Fragen]
    أَمْر [ج. أمور]
    die Verordnung (n.) , [pl. Verordnungen] , {Recht}
    أَمْر [ج. أوامر] ، {المغرب العربي}، {قانون}
    anbefehlen (v.) , {befahl an / anbefahl ; anbefohlen}
    أَمَرَ
    die Befehlsschaltfläche (n.) , {Comp}
    زر الأمر {كمبيوتر}